آمپول مانجارو برای لاغری: راز کاهش وزن سریع یا خطری پنهان؟[پروتکل مصرف+آزمایشات]
مانجارو (Mounjaro) چیست؟
مانجارو یک داروی تزریقی تجویزی است که برای کنترل قند خون در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۲ استفاده می شود. نام ژنریک این دارو تیرزپاتید (Tirzepatide) است. مانجارو در سال ۲۰۲۲ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تأیید شد.
آمپول مانجارو چگونه عمل می کند؟
این دارو از یک کلاس دارویی کاملاً جدید است، لو وانگ توضیح داد، «برخلاف اینکه سماگلوتاید (داروی موجود در اوزمپیک و ویگووی) یک آگونیست تک گیرنده است، مانجارو دو گیرنده را به‌طور همزمان فعال می کند. به همین دلیل به آن ‘آگونیست دوگانه’ گفته می شود.»
این رویکرد دوگانه به نظر می رسد که باعث می شود افرادی که از تزریقات مانجارو استفاده می کنند، حتی بیشتر از کسانی که از داروهای تک آگونیست استفاده می کنند، وزن از دست بدهند.
این گیرنده ها هورمون هایی را تحریک می کنند که کنترل سطح قند خون و کاهش اشتها را بر عهده دارند، که باعث کاهش وزن می‌شود.
گیرنده ها به نام های پپتید شبه گلوکاگون-1 (GLP-1) و پپتید انسولینوتروپیک گلوکز-وابسته (GIP) شناخته می شوند.
ویگووی و اوزمپیک فقط گیرنده GLP-1 را فعال می کنند، در حالی که مانجارو هر دو گیرنده GLP-1 و GIP را فعال می‌کند.
مکانیسم اثر:
مانجارو با تقلید از عملکرد هورمون GLP-1 (پپتید شبه گلوکاگون-1) عمل می کند. این دارو به عنوان یک آگونیست گیرنده GLP-1، به روش های زیر به کنترل قند خون کمک می‌کند:
- افزایش ترشح انسولین: زمانی که سطح قند خون بالا است، لوزالمعده را تحریک می کند تا انسولین بیشتری تولید کند.
- مهار ترشح گلوکاگون: در شرایطی که سطح قند خون پایین است، از تولید گلوکاگون (هورمونی که باعث افزایش قند خون می شود) جلوگیری می کند.
چقدر باید از آمپول مانجارو استفاده کنم؟
مدت زمان استفاده از مانجارو بستگی به اهداف کاهش وزن شما و نحوه تحمل بدن شما نسبت به دارو دارد.
لو وانگ گفت: افرادی که از بیشترین دوز مانجارو (۱۵ میلی‌گرم) استفاده کردند، تا ۲۱٪ از وزن بدن خود را از دست دادند.
برخی از تحقیقات نشان می دهند که مانجارو می تواند تا حدود 26٪ از وزن بدن را پس از 88 هفته کاهش دهد و 94٪ از شرکت کنندگان به طور کافی دارو را تا پایان مدت زمان مطالعه تحمل کردند.
علاوه بر این، بیش از 92٪ از شرکت کنندگان در این مطالعه بیش از 10٪ از وزن بدن خود را از دست دادند و 70٪ بیشتر از 20٪ کاهش وزن داشتند. این نشان می دهد که اکثریت افرادی که از مانجارو استفاده می کنند، بعد از 88 هفته کاهش وزن قابل توجهی خواهند داشت.
بنابراین، احتمالاً بیشتر افراد قادر خواهند بود اهداف کاهش وزن خود را در استفاده از مانجارو به دست آورند. با این حال، ممکن است بخواهید برای حفظ کاهش وزن، مدت زمان بیشتری به مصرف دارو ادامه دهید.
چقدر طول می کشد تا وزنم همچنان در حال کاهش باشد؟
داده های حاصل از آزمایش های تصادفی کنترل شده نشان می دهند که کاهش وزن پس از حدود 18 ماه مصرف دارو معمولاً متوقف می شود.
میانگین کاهش وزن در مانجارو پس از 18 ماه حدود 26٪ است و بعد از آن کاهش وزن معمولاً به حالت تثبیت در می آید و در این سطح حفظ می شود.
با این حال، این یک میانگین است و نمی تواند پیش بینی دقیقی از میزان کاهش وزن هر فرد ارائه دهد. برخی ممکن است 10٪ وزن خود را از دست دهند، در حالی که دیگران ممکن است بیش از 25٪ کاهش وزن داشته باشند.
میزان کاهش وزن شما تنها به دارو بستگی ندارد بلکه به عاداتی که قادر به ایجاد و حفظ آن ها هستید نیز مرتبط است.
اگر در طول مصرف مانجارو یک سبک زندگی سالم تر ایجاد کنید، احتمالاً به اهداف کاهش وزن خود خواهید رسید و قادر خواهید بود این کاهش وزن را در دراز مدت حفظ کنید.
بهترین محل برای تزریق مونجارو برای کاهش وزن
انتخاب مکان های استراتژیک برای تزریق یک بار در هفته می تواند به کاهش عوارض جانبی و افزایش ثبات جذب دارو کمک کند. در اینجا برخی از بهترین روش ها برای انتخاب محل و چرخش هنگام تزریق مونجارو برای اهداف کاهش وزن آورده شده است:
1. معده و پایین شکم
معده، به خصوص در اطراف ناف، اغلب در دسترس ترین و راحت ترین محل خود تزریق است. نواحی شکم بافت چربی فراوانی دارند که امکان جذب موثر را فراهم می کند. هنگام تزریق مانجارو به معده، جذب ممکن است کمی سریعتر باشد. برای جلوگیری از تحریک، حداقل دو اینچ از ناف فاصله بگیرید.
2. بیرون ران و باسن
قسمت بیرونی ران ها و باسن، سطح وسیعی را با چربی زیر جلدی فراوان برای تزریق دارو ارائه می دهد. مطمئن شوید که هر هفته بین سمت راست و چپ بچرخید. روی ران ها، قسمت میانی بین زانو و ران را هدف قرار دهید. برای باسن، نواحی بالای باسن به خوبی کار می کنند. تزریق را خیلی نزدیک به زانو یا مفصل ران انجام ندهید.
3. بالای بازوها
از قسمت پشتی بازوها نیز می توان برای تزریق مونجارو استفاده کرد. این نقطه به بیماران اجازه می دهد تا خودشان هم به راحتی تزریق کنند. با این حال، جذب بازوها ممکن است در مقایسه با سایر نقاط کمی کندتر باشد. به طور مداوم بین هر دو بازوی چپ و راست بچرخید تا از واکنش های پوستی جلوگیری کنید. از تزریق خیلی نزدیک به زیر بغل یا آرنج خودداری کنید.
4. باسن
ربع خارجی فوقانی ناحیه گلوتئال بافت چربی زیادی را برای تزریق فراهم می کند. همچنین تمایل به حساسیت بیشتری دارد و جذب می تواند نامنظم باشد. هنگام تزریق مانجارو در باسن و فقط در صورت محدود بودن سایر نقاط، احتیاط کنید.
نکات تزریق مانجارو
- هنگام تزریق قلم مانجارو، باید از تکنیک استریل مناسب استفاده کنید و به طور مداوم محل تزریق را تغییر دهید.
- چرخش محل تزریق: از تزریق مکرر در یک نقطه خودداری کنید تا از واکنش های پوستی مانند لیپوهایپرتروفی (ضخیم شدن بافت چربی زیر پوست) جلوگیری شود.
- استفاده از هر محل تزریق: هر نقطه را تنها حداکثر یک بار در هر چهار هفته استفاده کنید تا از بروز عوارض جلوگیری شود.
- مشاوره با پزشک: برای انتخاب بهترین محل های تزریق متناسب با بدن و شرایط خاص خود، با پزشک خود مشورت کنید.
- انتخاب، چرخش و روش مناسب: انتخاب محل صحیح تزریق، چرخش مناسب و رعایت روش‌های درست تزریق می‌تواند به بیماران کمک کند تا راحت‌تر تزریق‌های مانجارو را در برنامه کاهش وزن خود گنجانده و جذب بهینه دارو را به دست آورند.
- طول سوزن 4-6 میلی متری برای اکثر بزرگسالان به چربی زیر پوست می رسد.
- برای در دسترس ترین تزریق زیر جلدی، سوزن را با زاویه 90 درجه تزریق کنید.
داروهای GLP-1 مانند Mounjaro چه مزایای بالقوه ای را فراتر از درمان کاهش وزن و دیابت، ارائه می دهند؟
داروهای GLP-1 مانند Ozempic ، Wegovy ، Mounjaro و Zepbound عمدتاً به دلیل نقش خود در مدیریت کاهش وزن و دیابت نوع 2 شناخته شده اند ، اما تحقیقات اخیر نشان می دهد که آنها مزایایی فراتر از این موارد استفاده اولیه دارند.
در اینجا برخی از مزایای بالقوه فراتر از درمان کاهش وزن و دیابت آورده شده است:
1. سلامت قلب و عروق
مطالعات نشان داده اند که این آگونیست های گیرنده GLP-1 ممکن است به بهبود سلامت قلب کمک کنند. به طور خاص:
- کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی : برخی از مطالعات نشان می دهد که خطر ابتلا به حوادث قلبی عروقی کاهش می یابد، به ویژه در افراد مبتلا به دیابت.
- کاهش فشار خون : این داروها ممکن است به کاهش اندکی فشار خون کمک کنند که برای سلامت کلی قلب و عروق مفید است.
2. بهبود عملکرد متابولیک
- داروهای GLP-1 حساسیت بدن به انسولین را افزایش می دهند که می تواند حتی در افراد غیر دیابتی نیز مفید باشد.
- آنها همچنین ممکن است به تنظیم اشتها و سیری کمک کنند و حفظ الگوهای غذایی سالم تر را در طولانی مدت آسان تر کنند.
3. پتانسیل در بیماری کبد چرب (NAFLD)
بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) به طور فزاینده ای رایج است و با چاقی مرتبط است. داروهای GLP-1 نوید بخش کاهش چربی کبد هستند که می تواند به مدیریت یا به طور بالقوه معکوس NAFLD کمک کند.
4. خواص محافظت کننده عصبی
شواهد در حال ظهوری وجود دارد که نشان می دهد داروهای GLP-1 ممکن است اثرات محافظتی عصبی داشته باشند و به طور بالقوه خطر بیماری های عصبی مانند آلزایمر را کاهش دهند . اگرچه هنوز در مرحله تحقیقاتی است، برخی مطالعات نشان می دهد که این داروها می توانند خواص ضد التهابی و محافظت از مغز داشته باشند .
5. مزایای بالقوه ضد التهابی
التهاب ریشه بسیاری از بیماری های مزمن است، و مطالعات اولیه نشان می دهد که آگونیست های گیرنده GLP-1 ممکن است به کاهش التهاب سیستمیک کمک کنند ، که می تواند برای شرایطی مانند آرتریت یا التهاب مزمن به طور کلی مفید باشد.
6. تأثیر بر سلامت روان
نشانه هایی وجود دارد که داروهای GLP-1 می توانند بر سلامت روان تأثیر مثبت بگذارند :
- کاهش علائم اضطراب و افسردگی به ویژه در افراد چاق.
- کمک به بهبود عملکرد شناختی در بزرگسالان مسن تر، اگرچه این زمینه به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.
You can report side effects at 1-800-FDA-1088 or www.fda.gov/medwatch
عوارض جانبی رایج آمپول مانجارو:
شایع ترین عوارض جانبی مانجارو شامل تهوع، اسهال، کاهش اشتها، استفراغ، یبوست، سوء هاضمه و درد معده (شکم) است. اینها همه عوارض جانبی احتمالی مانجارو نیستند. در مورد هر گونه عارضه جانبی که شما را آزار می دهد یا از بین نمی رود، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.
عوارض جانبی مانجارو:
التهاب پانکراس (پانکراتیت). اگر درد شدیدی در ناحیه معده (شکم) دارید که با یا بدون استفراغ از بین نمی رود، استفاده از مانجارو را متوقف کنید و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است درد را از شکم تا کمر احساس کنید.
قند خون پایین (هیپوگلیسمی). در صورت استفاده از مانجارو با داروی دیگری که می تواند باعث کاهش قند خون شود، مانند سولفونیل اوره یا انسولین، خطر ابتلا به قند خون پایین ممکن است بیشتر باشد. علائم و نشانه های قند خون پایین ممکن است شامل سرگیجه یا سبکی سر، عرق کردن، گیجی یا خواب آلودگی، سردرد، تاری دید، اختلال در گفتار، لرزش، ضربان قلب سریع، اضطراب، تحریک پذیری، یا تغییرات خلقی، گرسنگی، ضعف و احساس عصبانیت باشد.
واکنش های آلرژیک جدی. در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو، مشکلات تنفسی یا بلع، بثورات شدید یا خارش، غش یا احساس سرگیجه، و بسیار سریع، استفاده از مانجارو را متوقف کنید و فوراً از پزشک کمک بگیرید.
مشکلات کلیوی (نارسایی کلیه) . در افرادی که مشکلات کلیوی دارند، اسهال، تهوع و استفراغ ممکن است باعث از دست دادن مایعات (کم آبی) شود که ممکن است باعث بدتر شدن مشکلات کلیوی شود. نوشیدن مایعات برای کمک به کاهش احتمال کم آبی بدن برای شما مهم است.
مشکلات شدید معده. مشکلات معده، گاهی اوقات شدید، در افرادی که از مانجارو استفاده می کنند، گزارش شده است. اگر مشکلات معده دارید که شدید هستند یا از بین نمی روند، به پزشک خود اطلاع دهید.
تغییرات در بینایی. اگر در طول درمان با مانجارو تغییراتی در بینایی داشتید به پزشک خود اطلاع دهید.
مشکلات کیسه صفرا. مشکلات کیسه صفرا در برخی از افرادی که از مونجارو استفاده می کنند اتفاق افتاده است. در صورت مشاهده علائم مشکلات کیسه صفرا، که ممکن است شامل درد در قسمت فوقانی معده (شکم)، تب، زردی پوست یا چشم (یرقان)، و مدفوع رسی رنگ باشد، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
آزمایشات لازم قبل از استفاده آمپول مانجارو:
- آزمایش قند خون (گلوکز): از آنجا که مانجارو برای کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده می‌شود، پزشک باید سطح قند خون بیمار را بررسی کند تا از کنترل صحیح بیماری اطمینان حاصل کند.
- آزمایش عملکرد کبد و کلیه‌ها: مانجارو ممکن است بر عملکرد کبد و کلیه ها تأثیر بگذارد، بنابراین پزشک باید آزمایش های نشانگرهای عملکرد کبد (مانند ALT، AST) و آزمایش های کلیوی (مانند کراتینین و GFR) را انجام دهد.
- آزمایش سطح لیپیدها: مانجارو ممکن است باعث تغییر در سطح چربی های خون شود، بنابراین بررسی سطح کلسترول و تری گلیسیرید اهمیت دارد.
- آزمایش عملکرد تیروئید: اگر بیمار سابقه مشکلات تیروئیدی داشته باشد یا علائم غیرعادی مشاهده شود، پزشک ممکن است آزمایش‌های TSH و T3/T4 را درخواست کند.
- آزمایش برای تشخیص اختلالات گوارشی: از آنجا که مانجارو ممکن است عوارض گوارشی مانند تهوع و استفراغ ایجاد کند، پزشک ممکن است آزمایش هایی برای بررسی مشکلات گوارشی انجام دهد.
- تست های قلبی: در برخی موارد، مانجارو می تواند بر سلامت قلب تأثیر بگذارد، بنابراین ممکن است پزشک آزمایش هایی مانند الکتروکاردیوگرام (EKG) یا تست های مربوط به فشار خون را انجام دهد.
- مشاوره دارویی: پزشک همچنین باید سوابق دارویی بیمار را بررسی کند تا اطمینان حاصل کند که هیچ تداخلی با داروهای مصرفی دیگر ندارد.
داروهایی که ممکن است با مانجارو تداخل داشته باشند
- داروهای کاهش‌دهنده قند خون:
داروهایی مانند انسولین یا داروهای مشابه (مانند سولفانیل‌اوره‌ها و مهارکننده‌های DPP-4) که برای کاهش قند خون استفاده می شوند، ممکن است اثرات هم‌افزایی با مانجارو داشته باشند و خطر هیپوگلیسمی (افت شدید قند خون) را افزایش دهند. پزشک باید دوز این داروها را به دقت تنظیم کند. - داروهای مهارکننده ACE یا ARBs (برای فشار خون):
داروهایی مانند انالاپریل یا لسارتان که برای کنترل فشار خون استفاده می‌شوند، ممکن است با مانجارو تداخل داشته باشند و نیاز به نظارت بیشتری بر فشار خون باشد. - داروهای کاهش دهنده سطح چربی خون:
داروهایی مانند استاتین ها (مثلاً آتورواستاتین یا سیمواستاتین) ممکن است با مانجارو تداخل کنند، به خصوص در مواردی که این داروها به‌طور همزمان برای کنترل چربی خون و دیابت استفاده می شوند. - داروهای ضدانعقاد خون:
اگر بیمار از داروهایی مانند وارفارین یا آسپرین استفاده می کند، ممکن است این داروها به طور غیرمستقیم بر روند لخته شدن خون تاثیر بگذارند و در صورت استفاده همزمان با مانجارو نیاز به دقت بیشتری باشد. - داروهای ضدافسردگی:
داروهای ضدافسردگی مانند SSRI (مهارکننده های بازجذب سروتونین انتخابی) نیز می توانند در بعضی موارد تداخل داشته باشند، به ویژه از آنجا که مانجارو بر روی سیستم عصبی تأثیر می گذارد. - داروهای مربوط به مشکلات گوارشی:
داروهایی که برای درمان اختلالات گوارشی مانند مهارکننده های پمپ پروتون (PPI) یا آنتی اسیدها استفاده می شوند، ممکن است با مانجارو تداخل داشته باشند و نیاز به بررسی دقیق دوز و زمان بندی مصرف داشته باشند.
همیشه قبل از شروع درمان با مانجارو، پزشک باید تاریخچه کامل دارویی شما را بررسی کند تا از تداخل های بالقوه جلوگیری کرده و خطرات را به حداقل برساند. همچنین پزشک می تواند بر اساس وضعیت خاص شما داروهای جایگزین یا تنظیمات دوز را توصیه کند.
موارد منع مصرف آمپول مانجارو:
- بیماران دیابتی نوع 1
- سرطان تیروئید
- سابقه خانوادگی قوی سرطان تیروئید
- سندرم نئوپلازی چندگانه غدد درون ریز II
- یک واکنش آلرژیک شدید به آن
- آلرژی به هر یک از مواد تشکیل دهنده دارو
موارد بحرانی که قبل از استفاده از مونجارو باید با پزشک مشورت شود:
- پانکراتیت
- بارداری و شیردهی
- بیماری کلیوی
آیا سوزن های لاغری بر چرخه قاعدگی تاثیر می گذارد؟
تزریقات لاغری مونجارو باعث اختلالات هورمونی می شود و همچنین قاعدگی را به تاخیر می اندازد و آن را نامنظم می کند.
آیا مانجارو باعث ریزش مو می شوند؟
ریزش مو با این داروها پس از کاهش وزن سریع گزارش شده است، اما به نظر نمی رسد که یک عارضه جانبی شایع یا دائمی باشد. همه افراد ریزش مو را تجربه نمی کنند.
مصرف مانجارو چه تاثیری روی صورت شما دارد؟
از آنجایی که در صورت به دلیل کاهش وزن سریع تغییرات ایجاد می شود، میتوان با هیدراته کردن بدن(مصرف آب کافی) و تغذیه سالم این تغییرات را کاهش داد. و اگر از لاغری صورت خود ناراضی هستید، می توانید با پزشک خود در مورد فیلرهای صورت صحبت کنید که می تواند به بازگرداندن حجم صورت کمک کند. پرکننده ها را می توان به چانه، گونه ها و زیر چشم تزریق کرد و ظاهر صاف و جوان تری داشت.
کدام بهتر است؟
مونجارو (Mounjaro) / اوزمپیک (Ozempic) / ویگووی (Wegovy)
هم وگووی و هم اوزمپیک حاوی ترکیب فعال سماگلوتاید semaglutide هستند، اما کاربردهای متفاوتی دارند:
- وگووی (سماگلوتاید): برای مدیریت وزن مزمن تأیید شده است. این دارو در بزرگسالان باعث کاهش وزن متوسط 15% و در کودکان بالای 12 سال کاهش 16.1% شاخص توده بدنی (BMI) می‌شود.
- اوزمپیک (سماگلوتاید): برای کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده می‌شود و به کاهش وزن بین 6% تا 7% کمک می‌کند. همچنین برای کاهش خطرات قلبی‌عروقی در بیماران دیابت نوع 2 و بیماری قلبی تأیید شده است.
مانجارو (تیرزپاتید):
مانجارو به صورت قلم تزریقی یکبار مصرف یا ویال در دوزهای 2.5، 5، 7.5، 10، 12.5 و 15 میلی‌گرم موجود است.
- دوز اولیه پیشنهادی: 2.5 میلی‌گرم زیرجلدی، یکبار در هفته، که پس از 4 هفته به 5 میلی‌گرم در هفته افزایش می‌یابد.
- تنظیم دوز: در صورت نیاز به کنترل بیشتر قند خون، دوز به‌صورت افزایشی (2.5 میلی‌گرم) پس از حداقل 4 هفته قابل افزایش است.
- حداکثر دوز: 15 میلی‌گرم زیرجلدی در هفته.
مطالعات نشان داده‌اند که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که به مدت 52 هفته تحت درمان با مانجارو قرار گرفتند، به طور متوسط بین 5.5 کیلوگرم (12 پوند) تا 11 کیلوگرم (25 پوند) کاهش وزن داشتند. این دارو توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان دیابت نوع 2 تأیید شده است.
توجه: حتماً تحت نظر پزشک از این داروها استفاده کنید، زیرا عملکرد هر یک از این داروها متفاوت است و باید بر اساس نیازهای فردی تجویز شوند.
کاهش علائم گوارشی با مانجارو Mounjaro
Low Wang دریافته است که بیماران اگر به زمانی که احساس سیری می‌کنند و در آن نقطه از غذا خوردن دست می کشند، توجه کافی داشته باشند، به نتیجه خوبی میرسند. مردم در نهایت میزان غذای خود را به طور چشمگیری کاهش خواهند داد. برای کسانی که عاشق خوردن و آشپزی هستند، مصرف داروها می تواند چالش برانگیز باشد. علاوه بر این، غذاهایی که سرشار از چربی هستند، عوارض جانبی منفی گوارشی را افزایش می دهند.
آیا این داروها انتخاب بهتری نسبت به جراحی هستند؟
نه لزوما. لو وانگ گفت که افرادی که دارای اضافه وزن یا چاق هستند باید با پزشک خود صحبت کنند و بهترین گزینه را برای آنها ارزیابی کنند.
«افراد باید خطرات و منافع را بسنجید. شما واقعاً نمی توانید بگویید که یک گزینه بهتر از گزینه دیگر در کل است.»
مطمئناً مصرف دارو نسبت به جراحی کمتر تهاجمی است. لو وانگ گفت که مطالعات طولانی مدت نشان می دهد که برخی از افرادی که جراحی چاقی انجام می دهند، وزن خود را دوباره افزایش می دهند، همانطور که افرادی که مصرف این داروهای قوی دیابت را متوقف می کنند، احتمالاً اگر هیچ چیز (لایف استایل) تغییر نکرده باشد، دوباره وزن خود را افزایش می دهند.
این داروها برای بیماران جوان یا کودکان تایید شده است؟
مانجارو برای کودکان یا نوجوانان تایید نشده است. در حال حاضر برای بزرگسالان ۱۸ سال و بالاتر تایید شده است. Wegovy و Ozempic برای برخی از بیماران 12 ساله و بالاتر تایید شده است.
Low Wang گفت: «دیابت در کودکان در مقایسه با بزرگسالان واقعاً متفاوت است. هنگامی که کودکان به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند، نشانه این است که واقعاً چیزی در متابولیسم و/یا فیزیولوژی آنها و نحوه عملکرد بدن آنها اشتباه است. بنابراین در واقع این وضعیت بسیار شدیدتر از اکثر بزرگسالان است.»
به همین دلیل است که درمان دیابت در کودکان و نوجوانان حیاتی است. آنها در همان سطح بسیار بیمارتر از بزرگسالان هستند. بنابراین من فکر می کنم که داروها برای جوانان می توانند واقعا مناسب باشند.
